pozğun — sif. 1. Əxlaqsız, əxlaqı pis. <Qaçay:> Sizin məktəbin tələbəsi Mahmud Mərdanoğlu dünən axşam bir dəstə pozğun adamlarla qumar oynayırmış. Z. Xəlil. 2. Pozulmuş halda olan, pozulmuş, dağılmış, bərbad hala gəlmiş, nizamsız. İraq və Bağdad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaraduvağ — olmağ: (Bakı) üzüqara çıxmaq (qızın bəkarəti pozulmuş olduqda) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşüftəhal — f. və ə. halı pozulmuş, bikef, həyəcanlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fasid — ə. 1) pozuq, pozulmuş, pozğun; 2) araqarışdıran, fitnə fəsadçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münhəzim — ə. həzm olunan ə. pozulmuş; məğlub olmuş; məğlub … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müxtəl — ə. pozğun, pozulmuş, qarışmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xələldar — ə. və f. 1) nöqsanlı; 2) pozulmuş, pozğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zay(e)’ — ə. korlanmış, pozulmuş, zay olmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşüftə — sif. <fars.> klas. 1. Əhvalı pozulmuş, pərişan, qarışıq. Şikəstə xatirü məhzun, sözü aşüftə, digərgun; Tutub nəqşi rəhiMəcnun, gəzər vəhşi kimi səhra. Nəb.. Qurd dedi: çox çox yanıram halına; Xatirim aşüftədir əhvalına. A. S.. Aşüftə olmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulanıq — sif. Mayelər haqqında: şəffaf, saf, təmiz, bərraq olmayan, şəffaflığını itirmiş (zibillənmək, yaxud başqa bir şey qarışmaq nəticəsində) (duru ziddi). Bulanıq su. Bulanıq benzin. Bulanıq dərman. – <Nurəddin> bulanıq su ilə islanmış halda … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
